W listopadzie ub. r. Wydział Szkolenia Pomorskiego Związku Piłki Nożnej przysłał do klubów z podokręgu słupskiego krótką ankietę w sprawie współpracy i systemu szkolenia. Nowe otwarcie w PZPN na najwyższym i pomorskim szczeblu zdopingował piłkarską sekcję piłki nożnej Pogoni Lębork do zaangażowania się w dyskusję co do kierunków zmian w piłce, szczególnie młodzieżowej. Efektem kilku spotkań i konsultacji był opracowany przez klub Pogoń Lębork pod koniec listopada projekt 14 zmian i nowych propozycji w organizacji rozgrywek młodzieżowych, systemu szkoleniu i funkcjonowaniu związku i klubów. Propozycje te przeleżały kilka miesięcy w klubowej szufladzie, a oficjalnie zostały przekazane na ręce prezesa PomZPN Radosława Michalskiego 9 lutego 2013. Nasze opracowanie oparliśmy na wieloletnich doświadczeniach klubu mającego w swoich strukturach ok. 200 zawodników. Chcemy im zapewnić najlepsze warunki rozwoju. Wiele zmian ma naturę organizacyjną, nie wiążą się z dodatkowymi kosztami dla Związku, a często są korzystnych dla budżetów klubów, szczególnie z takich miast jak Lębork, leżących na skraju województwa pomorskiego i borykających się z ogromnymi kosztami transportu drużyn na mecze. Liczymy, że nasz głos zostanie zauważony w dyskusji na temat zmian w piłce.

Zapraszamy do zapoznania się z opracowaniem zmian w pomorskiej piłce zawartym w 14 punktach:

1. Opracowanie spójnego systemu szkolenia piłkarzy w kraju z jednym systemem gry.


2. Promowanie klubów (finansowo, organizacyjne) prowadzącym szerokie szkolenie młodzieży powyżej wymogów licencyjnych. Coraz częściej w dyskusjach, także przedstawicieli klubów pojawiają się opinie, że prowadzenie szkolenia młodzieży w klubach uznawane jest za uciążliwy dodatek do gry seniorów i prowadzone jest coraz częściej coraz niższych kategoriach wiekowych tj. D, E czy F bez kontynuacji w kolejnych latach. Kluby 3 i 4 ligi powinny mieć obowiązek prowadzenia starszych grup wiekowych Junior A i B. Rozważyć należy wprowadzenie w rozgrywkach limitu wychowanków w kadrze meczowej (np. minimum 4 w meczu. Wychowanek = zawodnik, który był zarejestrowany w klubie jako junior przez minimum 3 lata). Celem strategicznym W Polsce powinno być zwiększenie liczby czynnych piłkarzy w kraju. Liberalizacja przepisów licencyjnych i likwidowanie obowiązku prowadzenia drużyn juniorskich, także w mniejszych ośrodkach jest krokiem w złym kierunku. Z drugiej strony warto zrobić audyt tego szkolenia młodzieży, podnosić kwalifikacje kadry trenerskiej i poziom sportowy rozgrywek młodzieżowych.

Stan obecny: brak zachęt dla klubów do dobrego i masowego szkolenia młodzieży

Skutek: szkoleniowa fikcja, wypełnianie wymogów licencyjnych dziecięcymi drużynami

Propozycja: obowiązek prowadzenia juniorów A i B przez drużyny 3 i 4 ligi (karencja dla beniaminków), wprowadzenie limitu wychowanków w drużynie

Efekt: zwiększenie liczby młodych piłkarzy, zwiększenie poziomu szkolenia


3. Sztywne określenie na kilka lat do przodu systemu rozgrywek. To, jakie rozgrywkowe grupy juniorskie będą funkcjonowały w nowym sezonie kluby dowiadują się najczęściej dopiero w czerwcu danego roku, na 2-3 tygodnie przed ostatecznym terminem zgłaszania zespołów! (szczególnie w młodszych rocznikach). Warto zaznaczyć, że większość klubów korzysta z dotacji samorządów i ramach finansowania muszą podawać liczbę prowadzonych grup, koszty itp. Nie sposób to przewidzieć, nie znając systemu rozgrywek w kolejnym roku. Np. w sezonie 2012/2013 zgodnie z wcześniejszą praktyką miała otworzona być Pomorska Liga Juniorów D2. W czerwcu 2012 roku, okazało się, że grupa ta nie powstanie. Generalnie to dobry krok, ale kluby powinny na wiele lat wcześniej wiedzieć jakie rozgrywki w jakich rocznikach będą prowadzone.

Stan obecny: brak jasnych zasad prowadzenia rozgrywek młodzieżowych

Skutek: trudności w planowaniu klubowych budżetów, zakładaniu nowych grup i zarządzaniu potencjałem trenerskim

Propozycja: ustalenie sztywnych zasad rozgrywek minimum. na 3 lata do przodu

Efekt: możliwość realizacji długoletnich strategii szkoleniowych w klubach


4. Wprowadzenie systemu turniejowego dla dzieci do lat 13.
Stan obecny: ligowa rywalizacja i dalekie wyjazdy na mecze już 11-latków! W przypadku odległych miejscowości na skraju województwa (Ustka, Słupsk, Człuchów, Kwidzyn, Malbork) odległość jaką w jeden dzień przejeżdżają dzieci grające w rozgrywkach PLJ D1 sięga 400 km!).

Skutek: małe efekty szkoleniowe, ogromne koszty i czas wyjazdów

Propozycja: rozgrywki do lat 13 tylko w formie turniejowej. Likwidacja PLJ D w obecnej formule.

Efekt: więcej grania dla zawodników, mniejsze koszty dla klubów.


5. Zmiana regulaminu i gra na boiskach typu „Orlik” drużyn Junior D (rocznik 2000 i młodsi). Obecnie drużyny grają na dużych boiskach od pola karnego do pola karnego na bramki 5x2 metry. Szerokość takiego boiska jest zbieżna z boiskiem pełnowymiarowym i wynosi 64-68 metrów, po którym biegają 10-osobowe drużyny. Generalnie powinno się wydłużyć grę juniorów na boiskach typu „Orlik”, na terenach wiejskich to często jedyne dobre boiska. „Orliki” są dla klubów darmowe, posiadają zaplecze sanitarne i ten potencjał należy jak najdłużej wykorzystywać.

Stan obecny: dzieci w wieku 11-12 lat muszą grać na dużych boiskach.

Skutek: małe efekty szkoleniowe, gra na słabych boiskach trawiastych

Propozycja: dopuszczenie boisk na „Orlikach” do gry w Juniorze D

Efekt: mniejsze koszty dla klubów, wykorzystania potencjału obiektów sportowych w mniejszych ośrodkach, gra na ustandaryzowanej nawierzchni.


6. Wprowadzenie średniej klasy rozgrywkowej dla Juniorów A, B i C. Dziś w pomorskim mamy „Ligę Mistrzów” czyli Pomorską Ligę Juniorów i ligi lokalne. Różnica między tymi klasami jest ogromna. W przypadku Pogoni od trzech sezonów w dwóch różnych klasach odnajdujemy się w środkowej stawce Pomorskiej Lidze Juniorów. Niestety, liga ta jest bardzo kosztowna z wyjazdami nawet po 150 km np. do Kwidzyna czy Malborka. Drużyny, które nie mają możliwości grania w PLJ grają w o wiele słabszej Słupskiej Klasie Okręgowej w której napotykają się na następujące problemy:

• mała liczba drużyn 7-8, więc drużyny rozgrywają w sezonie tylko 12-14 spotkań ligowych.
• niski poziom i często zdekompletowane drużyny rywali, skutkujące wynikami „dwucyfrowymi”.

W praktyce taki klub jak nasz gra prawie wyłącznie z drużynami z ośrodków wiejskich, które siłą rzeczy nie mają np. takich możliwości selekcyjnych jak nasz klub. Gra ze słabszymi przeciwnikami nie pozwala nam na rozwój, z kolei dla przeciwników wynikowe pogromy też nie mają walorów sportowych. W tym sezonie eksperymentalnie wystawiliśmy do rozgrywek drużyny o 2 lata młodsze niż przepisy. Dają sobie radę, choć trenerzy narzekają na różnice fizyczne i niestety większą liczbę kontuzji po kontakcie z starszymi przeciwnikami, którzy słabsze wyszkolenie techniczne nadrabiają warunkami fizycznymi.

Plusami tej formy rozgrywek jest stosunkowo niski koszt uczestnictwa (mało drużyn i bliskie wyjazdy). Jest to pewnie atrakcyjne dla mniejszych klubów, których prowadzenie drużyn młodzieżowych jest wymuszone przez przepisy licencyjne.

Proponujemy powstanie ligi pośredniej. Najlepsi powinni rywalizować w Pomorskiej Lidze Juniorów (świetny pomysł w tym sezonie to wiosenny awans do rozgrywek makroregionalnych – ewentualnie można ograniczyć liczebność PLJ do 8 drużyn i grać jesienią mecz i rewanż, a wiosną dwie najlepsze drużyny z lig pośrednich awansują). Mniejsze kluby niech grają pomiędzy sobą w lokalnych ligach i ewentualnie najlepsi wiosną awansują do PLJ. „Średniakom” takim jak my stwórzmy możliwość bezpośredniej rywalizacji z podobnymi drużynami. Np. dziś w Słupskiej Klasie Okręgowej Junior B Pogoń Lębork nie ma możliwości rywalizować z klubami o podobnym potencjale szkoleniowym jak Bytovia Bytów, Gryf Wejherowo, Cartusia Kartuzy czy Orkan Rumia. Zespoły te rozrzucone są po lokalnych rozgrywkach (kilka grup w każdym podokręgu) i podobnie jak Pogoń nie mają za bardzo z kim rywalizować. Myślimy, że kluby z 3, 4 i chętne z 5 ligi powinny juniorsko rywalizować ze sobą np. w 2 grupach (wschodnia i zachodnia) w województwie pomorskim. Podniosłoby to z pewnością poziom sportowy i byłoby do zaakceptowania od strony ekonomicznej. Pomysł ten traktujemy jako zaczątek dyskusji o systemie rozgrywek juniorskich, które należy zmieniać.

Stan obecny: ogromna różnica pomiędzy poziomem sportowym Pomorskiej Ligi Juniorów i lig okręgowych. duża różnica w kosztach uczestnictwa w obu ligach (liczba drużyn, koszty dojazdów, 3 sędziów w PLJ), trudność w zakwalifikowaniu się do PLJ

Skutek: wysokie koszty uczestnictwa w PLJ, niski poziom sportowy lig okręgowych

Propozycja: ograniczenie liczebności PLJ, stworzenie pośredniej grupy rozgrywkowej – 2 grupy (wschodnia i zachodnia)

Efekt: zwiększenie poziomu rozgrywek


7. Zmiany w zasadach awansu do Pomorskiej Ligi Juniorów. W przypadku realizacji punktu nr 6 część postulatów będzie nieaktualna.
Awans do PLJ jest bardzo utrudniony. Jeżeli drużyna w podokręgu słupskim np. juniora C zajmie 1. miejsce w swojej grupie okręgowej i wygra baraże z innymi grupami swojego podokręgu, to często bywa, że nie ma możliwości awansu do PLJ gdyż wywalcza ona miejsce w PLJ w kategorii C, podczas gdy od następnego sezonu sama występować będzie już jako junior B. Jeżeli klub ma większą liczbę drużyn to młodsza drużyna zajmuje miejsce w PLJ lub miejsce to nie jest wykorzystywane. Bywa więc że zajęcie 1. miejsca w podokręgu w praktyce drużynie nic nie daje i to jest krzywdzące. Należy zmienić formę awansu by dać szansę takim drużynom.

Stan obecny: trudny, a czasem niemożliwy awans do PLJ – Junior C i D

Skutek: brak motywacji

Propozycja: możliwość gry zwycięzcy Junior C w Junior B w nowym sezonie (identycznie D i C)

Efekt: brak wykluczenia z możliwości awansu części drużyn.
 

8. Reorganizacja młodzieżowych kadr województwa. Od zawsze słychać opinie, że brak jest właściwej selekcji do kadry, że wiele klubów jest pomijanych. Dlatego proponujemy powołania kadr B w każdym Podokręgu, które byłyby pomostem do właściwej kadry województwa. Podokręg słupski jest zaniedbany pod tym względem, no może poza Spartą Sycewice w roczniku 2000. W pozostałych rocznikach nawet zawodnicy nie mają szans jechać na konsultację.

Stan obecny: brak właściwej selekcji do kadry województwa. Opieranie kadry na klubach trójmiejskich.

Skutek: brak promocji utalentowanych zawodników z mniejszych ośrodków (szczególnie podokręgu słupskiego)

Propozycja: stworzenie w każdym Podokręgu kadry B

Efekt: poszerzenie selekcji, stopniowa adaptacja zawodników do gry w kadrze


9. Indywidualny system szkolenia bramkarzy. Zauważamy brak pracy z bramkarzami w klubach. Zawodnicy Ci są wręcz osamotnieni w treningu, w mało którym klubie prowadzone są indywidualne zajęcia z bramkarzami. Proponujemy m.in. zimowe szkolenia dla trenerów w zakresie treningu bramkarzy, szkolenia dla zawodników, specjalistyczne kursy bramkarskie dla trenerów i instruktorów.

Stan obecny: strukturalny brak pracy z bramkarzami w klubach

Skutek: niski poziom szkolenia bramkarzy

Propozycja: zimowe szkolenia dla trenerów w zakresie treningu bramkarzy, szkolenia dla zawodników, specjalistyczne kursy bramkarskie dla trenerów, instruktorów i innych

Efekt: wyższy poziom szkolenia, wyszkolenie kadr trenerskich w tym zakresie


10. „STARTER” dla zawodników i rodziców młodych piłkarzy. Inspiracją na stworzenie roboczo nazwanego „STARTERA” dla rodziców i piłkarzy był cykl szkoleń przeprowadzonych przez dr Bartosza Dolańskiego i Łukasza Jankowskiego o budowaniu prawidłowych relacji pomiędzy trenerem, rodzicami i klubem „RESPECT”.
Warto by każdy piłkarz – junior w chwili rejestracji po raz pierwszy w bazie Związku otrzymywał teczkę „STARTERA”. Zawarte by tam było kompendium wiedzy dla młodych piłkarzy i ich rodziców zakresie związkowych przepisów, zasad funkcjonowania Związku i innych istotnych informacjach o futbolu młodzieżowym (porady wychowawcze, zdrowotne, żywieniowe itp.). Wraz z deklaracją przystąpienia do klubu rodzice, piłkarz i trener podpisywali by oświadczenie o akceptowaniu zasad projektu RESPECT tj. o podziale praw i obowiązków w klubie pomiędzy trenerem, zawodnikiem i rodzicami. Zasady te są na tyle uniwersalne, że można łatwo opracować wspólną treść dla wszystkich klubów. Teczka „STARTERA” otrzymywałby zawodnik, w klubie zostawałaby kopia jego podpisanego oświadczenia, podobnie jak oświadczenie trenera i rodzica. Estetycznie zaprojektowane materiały oprócz efektów praktycznych regulujących tak ważną relacje na linii rodzic-trener-klub, szczególnie w pierwszej fazie współpracy niosłyby by za sobą także pozytywne efekty wizerunkowe Związku.


11. Wzmocnienie klasyfikacji Fair Play w rozgrywkach seniorów i juniorów. Promowanie sportowych zachowań na boisku powinno na stałe być wpisane w regulamin rozgrywek, a drużyny, które w całym sezonie wyróżniały się pod tym względem pozytywnie (ilość kartek czy kar dla zawodników, trenerów) powinny być doceniane i nagradzane. PomZPN wprowadził od tego sezonu kary za 5 lub więcej kartek w meczu dla drużyny, warto by chociaż te opłaty były przeznaczone na wyróżnienie drużyn, które pozytywnie pod kątem Fair Play rozegrały sezon (np. przekazania sprzętu sportowego).


12. Potrzeba szkoleń, wizyt studyjnych dla sportowych działaczy w celu podnoszenia ich kwalifikacji z zarządzaniem klubami w zakresie: efektywne zarządzanie klubem sportowym

• pozyskiwanie sponsorów
• współpraca z samorządami
• współpraca ze szkołami: klasy sportowe - kluby
• budowanie PR i współpraca z samorządem, mediami itp.

• profesjonalne szkolenia dla trenerów, kierowników drużyn, działaczy
• zakup sprzętu sportowego
• turnieje sportowe w okresie zimowym organizowane i finansowane przez Związek
• dofinansowanie obozów letnich i zimowych dla młodzieży
• wymiana międzynarodowa (obozy, turnieje)
• wsparcie dla piłkarzy z ubogich rodzin
• ożywienie „Orlików” z udziałem klubów piłkarskich i ich kadry