
Na głównej płycie wykonano wertykulację, która polega na pionowym nacięciu darni. Płytkie pionowe cięcie ma na celu częściowe usunięcie strzechy powierzchniowej, stworzenie lepszych warunków dla dopływu powietrza, wody i nawozów do strefy korzeniowej. Dzięki temu zyskuje się zwiększenie elastyczności murawy oraz zwiększenie przepuszczalności gleby zagęszczonej w dolnych warstwach.
Kolejnym krokiem było piaskowanie. Zabieg ten stosuje się gdyż w miarę użytkowania darń staje się coraz bardziej zbita i słabo przepuszczalna. Cierpi na tym trawa, zwyciężają mchy, glony i chwasty. Piaskowanie polega na pokryciu jego powierzchni 3-5 milimetrową warstwą piasku. Zwiększa on przede wszystkim przepuszczalność i porowatość podłoża, dzięki czemu pojawiają się nowe, silniejsze korzenie i rozłogi traw, wygładza boisko, podwyższa poziom gruntu, co powoduje zagęszczenie murawy, eliminuje powierzchniową wilgotność i mazanie się gleby. Ma na celu przeciwdziałanie filcowatości traw, utrzymanie dobrej struktury gruntu oraz regulację przepustowości darni.
Piaskowanie przynosi największe efekty stosując ten zabieg w połączeniu z wertykulacją i aeracją.Ten ostatni zabieg widoczny na materiale wideo także został wykonany na lęborskim boisku.
Aerację stosuje się w przypadku stosunkowo dużej eksploatacji nawierzchni trawiastych. Następuje wtedy ubicie wierzchniej warstwy podłoża, charakteryzujące się obniżoną porowatością. Powoduje to zmniejszenie dopływu powietrza do korzeni, a w konsekwencji pogorszenie jakości murawy. W tej sytuacji wskazane jest zastosowanie specjalnych urządzeń tzw. aeratorów. Zabiegi tego typu poprawiają stosunki powietrzno-wodne w podłożu, a tym samym przyczyniają się do polepszenia stanu trawników (masa korzeni traw zwiększa się, a darń trawnika wyrównuje). Ponadto po zastosowaniu tych prac wyraźnie zwiększa się zdolność darni do efektywnego wykorzystania składników pokarmowych, czy wody.
/foto: CSiR w Lęborku/





